சூழலை எதிர்த்து போராடலாமா?

ஓரு குருவும் அவரது சிஷ்யரும் ஒரு கிராமத்தை கடந்து சென்று கொண்டிருந்தனர்.இரவு நேரமாகிவிட்டது இருவரும் ஒரு மரத்தின் அடியில் தங்கி இருந்தனர்.

இரவு முழுவதும்  நாய்கள் அங்கு  குரைத்துக் கொண்டே இருந்தன. சிஷ்யரால் தூங்கவே முடியவில்லை.

அவர்கள் அன்று காலை முழுவதும் பயணம் செய்திருந்தார்கள்.மறுநாளும் நெடுந்தொலைவு செல்லவேண்டி இருக்கிறது. அதை நினைக்க நினைக்க சிஷ்யனுக்கு கோபம் அதிகமானது.  நாய்களோ வெறித் தனமாகக் குரைத்து, இரவின் அமைதியைக் கெடுத்தன. ஆனால், இத்தனைக்கும் மத்தியில் குரு  நிம்மதியாக உறங்கிக் கொண்டிருந்தார்.

குருவை எழுப்பிய சிஷ்யன்
''குருவே நீங்கள்... இவ்வளவு சத்தத்துக்கு மத்தியில் உங்களால் எப்படி உறங்க முடிகிறது?'' என்று கேட்டார்.

குரு கூறினார்:
''அந்த நாய்கள், உனக்கு ஆதரவாகவோ அல்லது எதிராகவோ இங்கு கூடவில்லை; கோஷமிடவில்லை! பாவம், அந்த நாய்களுக்கு... இங்கு ஒரு குருவும்,சீடனும் தங்கி இருப்பது தெரியாது. அவை, பத்திரிகை படிப்பதில்லை.  அவற்றுக்கு அறிவும் கிடையாது.  அந்த நாய்களுக்கும் உனக்கும் எந்த சம்பந்தமும் இல்லை.  அவை, தங்களுக்கே உரிய குரைக்கும் வேலையைப் பார்க்கின்றன. நீ, தூங்குகிற வேலையைப் பார்!'' என்றார்.

''நாய்கள் இப்படி ஓயாமல் குரைத்தால், நான் எப்படி தூங்க முடியும்?'' என்றான் சிஷ்யன்.

உடனே குரு ''நீ அவை குரைப்பதை எதிர்த்துப் போராடுகிறாய். அப்படிப் போராடாதே. பிரச்னை குரைப்பொலி அல்ல...  உன்னுடைய எதிர்ப்பு உணர்வு..  நீ, சத்தத்துக்கு எதிராக இருக்கிறாய்; இந்த நாய்கள் குரைப்பதை நிறுத்தினால் தான் தூங்க முடியும் என்று ஒரு நிபந்தனை ஏற்படுத்தி விட்டாய்.  நாய்கள் உன்னுடைய நிபந்தனையைக் கவனிக்கப் போவது இல்லை.
நீயும்  நிபந்தனையை விலக்கப் போவது இல்லை.  ஆனால், நிபந்தனையை விலக்கினால் மட்டுமே நிம்மதி பெற முடியும்.. நடைமுறைக்குச் சாத்தியமானதும் அதுதான்!

நாய்களின் குரைப்பை ஏற்றுக் கொள்.  இந்த இரவிலும் எவ்வளவு சக்தியுடன் அவை குரைக்கின்றன... பார் .. ?   ஏற்பு உணர்ச்சியுடன் கவனித்தால், குரைப்புச் சத்தமும் ஒருவகை மந்திரம்தான்!'' என்றார்.

'உதவாக்கரை யோசனை!' என்று மனதுக்குள் பழித்தபடி சிஷ்யன் முனுமுனுத்தான்.  ஆனால் காலையில், மிகுந்த மகிழ்ச்சியுடன் எழுந்து வந்து குருவே
''ஆச்சரியம்தான்!  எனது எதிர்ப்பு உணர்ச்சியை விலக்கிக் கொண்டு, நாய்கள் குரைப்பதைக் கவனித்தேன். ஆழ்ந்து ரசிக்கவும் தொடங்கினேன். அப்படியே உறங்கிப் போனேன்'' என்றான் சிஷ்யன்.

அப்பொழுது குரு கூறுகிறார்.

''இதை, நீ ஞாபகத்தில் வைத்துக் கொள். உன்னைச் சுற்றி இருப்பவற்றால் நீ எரிச்சல் அடைந்தால், உன் முகத்தை உள்முகமாகத் திருப்பு.. எரிச்சலுக்கான காரணம் நீயாகத்தான் இருப்பாய்..  உனது எதிர்பார்ப்பு அல்லது ஆசை வேறாக இருந்திருக்கும்;  அல்லது ஏதோ ஒரு நிபந்தனையை உனக்குள் நீ விதித்திருப்பாய். அதுதான் உனது எரிச்சலுக்குக் காரணம்..  உலகத்தை நமக்கேற்ப நிர்ப்பந்தப்படுத்த முடியாது.. அதை எதிர்த்துப் போராடும்போது நீ வெறுப்படைகிறாய்'' என்றார்.