கடலை மிட்டாய் 1

காணொளி video 👇

https://drive.google.com/file/d/1tEb0fdzrKEsluWu2lAbUkL4B6MHl59EN/view?usp=drivesdk

 

மனிதன் -- காட்டுயிர் எதிர்கோள்ளல்

 

ம

னித உயிரின எதிர்கொள்ளல்: ‘ஷேர்னி' காட்டும் வழி

ஆதி மனித இனத்தின் வாழிடமாகவும், நவீன மனித இனத்தின் அடிப்படைத் தேவைகளைப் பூர்த்திசெய்யக்கூடியவையாகவும் உள்ள காடுகளை - இயற்கை செழித்துள்ள நிலப்பரப்புகளை அடைவதற்கான பெரும் போட்டி இந்த நூற்றாண்டில் தீவிரமடைந்திருக்கிறது. இந்தப் போட்டியில் அனைத்து நவீன ஆயுதங்களுடன் மனித இனமும், இயற்கையின் நிரலுக்கு ஏற்ப வாழும் நிராயுதபாணிகளாகக் காட்டுயிர்களும் எதிரெதிர் நிலையில் நிற்கின்றன. இந்தச் சமமற்ற போட்டியில் முதல் கட்ட இழப்பு நிச்சயமாகக் காட்டுயிர்களுக்குத்தான் அதிகம் இருக்கும். ஆனால், இப்படிக் காட்டுயிர்களையும் காடுகளையும் நிர்மூலமாக்கத் தொடங்கும் செயல்பாட்டின் விளைவு சுபமாக இருக்கப்போகிறதா? இந்தப் பிரச்சினையின் ஆழ அகலத்தைச் சாதாரண மக்களும் புரிந்துகொள்ளும்படி திரை ஊடகத்தால் சிறப்பாகச் சொல்ல முடியும். வித்யா பாலன் நடிப்பில், அமித் மசூர்கர் இயக்கத்தில் வெளியாகியுள்ள ‘ஷேர்னி’, அந்த எதிர்பார்ப்பைப் பூர்த்திசெய்கிறது.

நெருக்கடியில் காட்டுயிர்கள்

2018-ல் மஹாராஷ்டிரத்தின் யவத்மால் மாவட்டத்தில் ஆட்கொல்லிப் புலியாக அடையாளப்படுத்தப்பட்ட அவ்னி என்கிற பெண்புலியை, அரசு ஒப்புதலுடன் தனியார் வேட்டை ஆர்வலர் சுட்டுக்கொன்றார். அந்தப் புலி சுட்டுக்கொல்லப்பட்ட நேரத்தில், இரண்டு 10 மாதக் குட்டிகள் அதற்கு இருந்தன. இந்தச் சம்பவத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டே ‘ஷேர்னி’ படம் உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. சரி, ஆட்கொல்லிப் புலிகளுக்கும் நமக்கும் என்ன தொடர்பு?

2016-ல் நீலகிரி கூடலூர் பகுதியில் தேயிலைத் தோட்டத்துக்குள் நுழைந்து ஒருவரைக் கொன்ற புலி, அடுத்த 8 நாட்களில் அதிரடிப் படையினரால் சுட்டுக்கொல்லப்பட்டது. காட்டுயிர்களின் வாழிடமான காட்டை ஆக்கிரமித்து நீலகிரி மசினகுடி பகுதியில் சொகுசு விடுதி நடத்திவரும் விடுதி உரிமையாளரும் அவருடைய ஊழியரும் யானையின் மீது எரியும் டயரை வீசினார்கள். 2021 ஜனவரியில் நடைபெற்ற இந்தச் சம்பவத்துக்குப் பிறகு, இரண்டு வார இடைவெளியில் அந்த யானை இறந்தது. 2020 ஜூனில் கேரளத்தின் அமைதிப் பள்ளத்தாக்கு தேசியப் பூங்காவை ஒட்டியுள்ள பகுதியில் பன்றிக்கு வைக்கப்பட்ட அன்னாசிப்பழ அவுட்டுக்காயை கர்ப்பிணி யானை ஒன்று கடித்ததில், அது வெடித்து வாய் கிழிந்து பலியானது.

2015 முதல் 2020 வரையிலான ஐந்தாண்டு காலத்தில் தமிழகத்தில் யானையுடன் ஏற்பட்ட எதிர்கொள்ளலில் 246 பேர் பலியாகியுள்ளனர் எனத் தகவல் அறியும் உரிமைச் சட்டக் கேள்வி ஒன்றுக்குத் தமிழக வனத் துறை பதில் அளித்துள்ளது. இதே காலத்தில் 561 யானைகள் பலியாகியுள்ளன என ஒன்றிய வனத் துறை அமைச்சர் குறிப்பிட்டிருக்கிறார். மனிதர்களைப் போல் இரண்டு மடங்கு யானைகள் பலியாகியுள்ளன. தமிழ்நாட்டில் கடந்த ஆண்டின் ஏழே மாதங்களில் 64 காட்டு யானைகள் மர்மமான முறையில் அடுத்தடுத்துப் பலியாகின. இதற்கான காரணங்களைக் கண்டறிய குழு அமைக்கப்பட்டது. தற்போது சிபிஐ விசாரணை நடைபெற்றுவருகிறது.

மனித – உயிரின எதிர்கொள்ளலில் இவையெல்லாம் காட்டுயிர்களுக்கு எதிராக மனிதர்கள் மேற்கொண்ட மிகப் பெரிய அத்துமீறல்கள். உண்மையில் இங்கே யானை, புலி, சிறுத்தை, காட்டு மாடு, காட்டுப் பன்றி போன்றவை நம் கண்ணுக்குச் சட்டென்று புலப்படும் பெரிய பாலூட்டிகள். இவற்றைப் போன்று செய்திகளிலோ கணக்கீடுகளிலோ வராமல் எத்தனையோ சிறிய பாலூட்டிகள், ஊர்வன, பறவைகள், சிற்றுயிர்கள் பெருமளவில் பலியாகியும், மனிதர்களால் கொல்லப்பட்டும் வருகின்றன.

விளிம்புக்குத் தள்ளப்படும் உயிரினங்கள்

‘ஷேர்னி’ படத்தின் கதை, இந்தியாவில் புலிகள் அதிக எண்ணிக்கையில் வாழும் உத்தர பிரதேச மாநிலத்தின் ஒரு கிராமத்தில் நடப்பதாகக் காட்டப்பட்டுள்ளது. காட்டின் எல்லையில் இருக்கும் அந்தக் கிராம மக்களுக்குப் புலி என்பது அந்நிய உயிரினமில்லை. ஆனால், காட்டுக்குள் ஆடு-மாடு மேய்க்க வரும் முதியவரையும், சுள்ளி பொறுக்க வரும் முதிய பெண்ணையும் ஒரு புலி அடுத்தடுத்து தாக்கிக் கொல்கிறது. அதன் பிறகு பிரச்சினை சூடுபிடிக்கிறது. பொதுவாக, ஆண்புலி 60-100 சதுர கிலோ மீட்டர் பரப்பிலும், பெண்புலி 20 சதுர கிலோ மீட்டர் பரப்பிலும் வாழக்கூடியவை. தேசியப் பூங்காவாக இருக்கும் அடர் காட்டிலிருந்து, காட்டின் விளிம்புப் பகுதிக்கு அந்தப் புலி வந்திருக்கிறது.

இரட்டைக் குட்டிகளுடன் இருக்கும் அந்தப் பெண்புலியானது வனத் துறை மேற்கொள்ளும் நடவடிக்கைகளுக்குப் பிறகு அடர்ந்த காடு நோக்கி நகர்வது தெரிகிறது. இப்படி நாள்தோறும் சிறிது சிறிதாக அது நகர்ந்துவரும் பாதையில், பெருமளவில் காடழிக்கப்பட்டு, தாமிரக் கனிமச் சுரங்கமும் மற்றொருபுறம் அதிவேகமாக வாகனங்கள் விரையும் நெடுஞ்சாலையும் அமைக்கப்பட்டிருக்கின்றன. இந்த இரண்டையும் தாண்டி அடர்ந்த காட்டுக்குள் எப்படி அது போக முடியும்?

மேய்ச்சல் - சுள்ளி பொறுக்குவதற்காகக் காட்டைச் சார்ந்துள்ள கிராம மக்கள், வனத் துறையின் முயற்சிகளை முழுமையாகப் புரிந்துகொள்வதில்லை; புலிகளோ மனிதத் தொந்தரவற்ற காட்டையே எதிர்நோக்குகின்றன; இரு தரப்புக்கும் இடையே சிக்கிக்கொள்ளும் வனத் துறை, புலியைப் பாதுகாக்க முயல்கிறது.

இதற்கிடையே, அனைத்துத் தரப்பினருக்கும் பலனளிக்கும் சுமுகத் தீர்வை நாடுவதைவிட, தங்களுக்கு அதிலிருந்து என்ன லாபம் கிடைக்கும் என்பதையும், சட்டென்று பிரச்சினையை முடித்துவிடவுமே ஆட்சியாளர்களும் உயர் அதிகாரிகள் தரப்பும் முயல்கின்றன. இதன் காரணமாகத் தெளிவற்ற வனத் துறை உயரதிகாரிகள், தனியார் வேட்டை ஆர்வலர், ஆட்சியாளர்கள் - உள்ளூர் அரசியலர்கள் என மூன்று தரப்பினரின் பிடியில் அந்தப் புலி சிக்கிக்கொள்கிறது.

யார் காரணம்?

அறிவியல் புரிதலுக்கும் கற்பிதத்துக்கும் இடையிலான மோதல் இந்தப் படத்தில் நிகழ்கிறது. நிஜ உலகைப் போலவே படத்தின் நிகழ்வுப் போக்கிலும் கற்பிதமே தலைதூக்கி நிற்கிறது. காரணம், “மக்கள் எதை நம்புகிறார்களோ, அதை நீங்களும் ஏற்றுக்கொள்ளுங்கள். ஏன் மறுத்துப் பேசுகிறீர்கள்?” என்று மாவட்ட வன அதிகாரியின் வாயை அடைக்கிறார் அமைச்சர். கரடியால் தாக்கப்பட்டு உயிரிழந்த ஒருவரை, புலி கொன்றுவிட்டதாகத் தவறாக முத்திரை குத்தி அரசியல் ஆதாயம் தேட முனைகிறார் மற்றொரு அரசியலர். “நான் ஒரு காட்டுயிர்ப் பாதுகாவலர், அதே நேரம் 7 புலிகளையும் 32 சிறுத்தைகளையும் கொன்றிருக்கிறேன்!” என்று பீற்றிக்கொள்கிறார் தனியார் வேட்டை ஆர்வலர்.

இப்படியாக, அதிகாரவர்க்கம் பிரச்சினையை அறிவியல்பூர்வமாகக் கையாளத் தவறி, மனிதர்கள்-உயிரினங்கள்-காடுகள் இடையிலான சமநிலை குலைவதற்கு அடிப்படைக் காரணமாக இருப்பது அழுத்தம்திருத்தமாக உணர்த்தப்படுகிறது. ஆட்சியாளர்கள், அவர்கள் முன்னெடுக்கும் ‘வளர்ச்சித் திட்டங்கள்’, பெருநிறுவனங்களுடனான அவர்களுடைய கூட்டு போன்றவை காடுகளையும் உயிரினங்களின் வாழிடத்தையும் சீர்குலைப்பதையும், இந்தச் சீர்குலைவே மனித-உயிரின எதிர்கொள்ளல் தீவிரமடைவதற்கு அடிப்படை என்பதையும் படம் ஆர்ப்பாட்டமில்லாமல் பதிவுசெய்துள்ளது.

அறுபடாத தொடர்பு

இந்தியக் காடுகளில் புலிகளும் யானைகளும் எத்தனையோ ஆயிரம் ஆண்டுகளாக இயற்கை ஏற்படுத்திய தடைகளைக் கடந்து வெற்றிகரமாக வாழ்ந்துவிட்டன. நவீன காலத்தில் மனிதர்கள் ஏற்படுத்தும் தடைகளுக்குத் தாக்குப்பிடிக்க முடியாமல் அவை திணறிவருகின்றன. காடுகளில் வாழ்ந்துவரும் பழங்குடிகள் முந்தைய நூற்றாண்டுகளில் அரிதாகவே காட்டுயிர்களுடனான எதிர்கொள்ளல், காயமடைதல், பலியாதல் போன்றவற்றுக்கு ஆளாகியுள்ளனர். சமீபத்திய பத்தாண்டுகளில் இந்த எதிர்கொள்ளல் அதிகரிக்கிறது என்றால், அதற்கான காரணங்கள் நிச்சயம் புதியவையாகவே இருக்க வேண்டும்.

காடுகளுக்கும் பழங்குடிகளுக்கும் இடையிலான பிணைப்பு இன்னும் முழுமையாக அறுபட்டுவிடவில்லை. காட்டையும் உயிரினங்களையும் பாதுகாப்பதில் அவர்களுடைய இணக்கமான அணுகுமுறையும் மரபறிவும் நிச்சயம் கைகொடுக்கும். இந்தப் படத்திலும் அவர்கள் மூலமாகவே நம்பிக்கை பிறக்கிறது. “எங்கள் பெயரைச் சொல்லி அந்தப் புலி கொல்லப்படுவதை விரும்பவில்லை” எனக் கூறும் பழங்குடிப் பெண்தான், படத்தின் முடிவில் புலிக் குட்டிகளுக்கு உணவு ஈந்து வாழ்க்கையின் அடுத்த கட்டத்துக்கு அவற்றை நகர்த்தும் வேலையைச் செய்கிறார். பழங்குடி மக்களைப் போலவே துணிச்சலும், மக்களின் தேவைகள் சார்ந்த புரிதலும் கொண்ட அரசு அதிகாரிகளை ஆட்சியாளர்களும் அரசியல்வர்க்கமும் செயல்பட விடுகின்றனவா என்கிற கேள்வியும் எழுப்பப்பட்டுள்ளது.

நமக்குக் கிடைக்கும் தண்ணீர், தூய்மையான காற்று உள்ளிட்ட ஒவ்வொரு இயற்கை வளமும் காடும் காட்டுயிர்களும் இயற்கைச் சுழற்சியில் நமக்கு அளித்துவரும் செலவில்லா சேவைகள். காடுகளை அவற்றின் இயல்பிலிருந்து குலைக்காமல் இருந்தால், வெளி அழுத்தங்களைக் காடுகளில் அதிகரிக்காமல் இருந்தால், எந்த உயிரினமும் வெளியே வரப்போவதோ, மனிதர்களுக்கு ஆபத்தாக மாறப்போவதோ இல்லை என்பதே நாம் உணர வேண்டியது.

- ஆதி வள்ளியப்பன், தொடர்புக்கு: valliappan.k@hindutamil.co.in

கி.வா.ஜ - சிலேடை

*தமிழின் சிலேடையைக் கொஞ்சம் ரசித்து

மனதை சில்லென ஆக்கலாமே.

கி.வா.ஜ அவர்களின் சிலேடைச் சுவை:*

கி.வா.ஜகந்நாதன் ஒரு ஊருக்கு

பேச்சாளராகச் சென்றார்.  அவருக்கு சிற்றுண்டி ஏற்பாடு செய்பவர், "தங்களுக்குப் பூரி பிடிக்குமா? என்று கேட்டார்.

அதற்கு இவர், 'ஜகந்நாதனுக்குப்

பூரி பிடிக்காமல் இருக்குமா?' என்று சொல்ல, அருகிலிருந்த அனைவரும் அவரது சமயோசித பதிலைக் கேட்டுச் சிரித்தனர்.

கி வா ஜ உதிர்த்த முத்து

ஒரு கல்யாண வீட்டில் சாப்பிட்டு விட்டுக் கை கழுவ வந்தார், கி வா ஜ. 

ஒரு செம்பில் தண்ணீர் எடுத்து அவர் கை கழுவத் தந்தார், ஒரு அன்பர்.

சாதாரணமாக நீரில்தான் குவளை இருக்கும் !!

இங்கே குவளையில் நீர் !!

கி. வா. ஜ அவர்கள் ஒரு கூட்டத்தில் இம்மை - மறுமை என்ற தலைப்பில் பேச அழைக்கப்பட்டிருந்தார். அவர் உரையாற்ற ஆரம்பித்ததும் மைக் கோளாறாகி விட்டது. 

அதை அகற்றி விட்டு வேறு மைக் வைத்தார்கள். அதுவும் கொஞ்ச நேரத்தில் சரியாகச் செயல்படவில்லை. 

கி.வா.ஜ உடனே  *“இம்மைக்கும் சரியில்லை,  அம்மைக்கும் சரியில்லை"* என பேசவிருந்த தலைப்பிற்கு ஏற்றவாறு சிலேடையில் சொல்ல, அனைவரும் ரசித்தனர். 

_________

ஒரு குழந்தைக்கு, அதன் அம்மா உப்புமா ஊட்டிக் கொண்டிருந்தார். எதனாலோ அந்தப் பழைய உப்புமா குழந்தைக்குப் பிடிக்கவில்லை. 

அருகில் இருந்தார் கி.வா.ஜ.

'உப்புமாவைத் தின்ன' முடியலையோ! உப்புமா ஏன் தொண்டையைக் குத்துகிறதா'' எனக் குழந்தையைக் கோபித்துக் கொண்டார், அந்தப் பெண்மணி.

கி.வா.ஜ. அந்தப் பழைய உப்புமாவை வாங்கி வாயில் போட்டுக் கொண்டு பார்த்தார். 

பிறகு, ''ஆமாம். இந்த உப்புமா தொண்டையைக் குத்தத்தான் செய்யும்'' என்றார்.

ஏன் என்று அந்த அம்மா கேட்டார்,

*'ஊசி இருக்கிறது'* என்று கூறிச் சிரித்தார் கி.வா.ஜ.!

__________

கி வா ஜ ஒருமுறை தொடர்ச்சியாக விழாக்களில் கலந்து கொண்டதால் இருமல் மற்றும் தொண்டை புண்ணால் அவதிப் பட்டார். அதற்காக விழாக்குழுவினர் அவருக்கு cough syrup ஒன்றை கொடுத்து சாப்பிடச் சொன்னார்கள்.

கி வா ஜ அவர்கள் இதைத்தானா கற்றோருக்கு சென்ற இடமெல்லாம் "சிறப்பு" என்கிறார்கள் என்று கேட்டார்.

___________

பல்லாண்டுகளுக்கு முன் சென்னை வீனஸ் காலனியில் நடந்த வாரியாரின் புராணச் சொற்பொழிவின் இடையே ஒரு நாள் வாரியார் எழுதிய நூல் ஒன்றை வானதி பதிப்பகத்தினர் வெளியிட்டனர். 

பாராட்டுரை சொல்ல வந்த 

கி. வா. ஜ, பதிப்பாளர் வாரியார் சுவாமிகளுக்குப் பொன்னாடையைப் போர்த்தியதும் சிலேடையாக, *'நூல் தந்த வாரியாருக்கு பதிப்பாளர் ஆடை தருகிறார்'* என்றார். அரங்கத்தில் கைதட்டல் எழுந்தது.

அடுத்து இறை வணக்கம் பாடிய சிறுமிக்கு கி. வா.ஜ. ஒரு பேனா பரிசளித்தார். இதைக் கண்ட வாரியார் உடனே தன் பங்குக்கு, 

*"நாவால் பாடிய சிறுமியை கி.வா.ஜ. பே_னாவால் கௌரவிக்கிறார்"* என்றதும் மறுபடியும் கைதட்டல் வானைப் பிளந்தது.

____________

ஒரு கடை முதலாளியின் வீட்டில் விருந்து. கி.வா.ஜ-வும் அதில் கலந்துகொண்டார். அனைவரும் உணவு உண்ண அமர்ந்திருக்க, கடையில் வேலை செய்யும் ஒரு பையன் மட்டும் இல்லாதது கண்டு, கி.வா.ஜ. அது பற்றி விசாரித்தார். 

“அவன் கடையைப் பூட்டிவிட்டு வந்து அடுத்த பந்தியில் கலந்துகொள்வான்” என்றார் முதலாளி.

*ஓகோ! கடை சிப்-பந்திக்குக் கடைசிப் பந்தியா?!”* என்று கேட்டார் கி.வா.ஜ.

____________

ஒரு நண்பர் வீட்டுக்கு கி.வா.ஜ. போயிருந்தபோது, நண்பரின் மனைவி விளாம்பழத்தில் வெல்லம் போட்டுப் பிசைந்து, அன்போடு கொண்டு வந்து உபசரித்தார். 

அதை வாங்கி உண்ட கி.வா.ஜ. “மாதுளங்கனி அருமை!” என்று பாராட்டினார்.

“மாதுளங்கனியா! நான் தந்தது விளாம்பழம் அல்லவோ!” என்று அந்த அம்மையார் குழப்பத்துடன் கேட்க,

*“மாது உளம் கனிந்து கொடுத்த கனி என்று சொன்னேன்!”* என்றார் கி.வா.ஜ.

கிவாஜ சிலேடையில் உச்சமான ஒன்று!!

அவரை அதே போல மடக்கிய ஒரு பெண் உண்டு தெரியுமா? - 

ஒரு பெண் அவரை தங்கள் கூட்டத்தில் பேச அழைத்தாள். 

கிவாஜ - 

*இன்னிக்கு வேணாமே!* 

*தொண்டை கம்மியிருக்கு...* என்றார்.. 

அந்தப் பெண் சொன்னாள் - *பரவால்லை, கம்மல் பிரகாசிக்கவே செய்யும்.*

ஒரு தடவை அவருக்கு போர்த்திய பொன்னாடை கிழிந்து இருந்தது...

அதற்கு அவரின் கமெண்ட்

*"இந்த பொன்னாடையில் பூ இருக்கிறது...பழம் இருக்கிறது...பிஞ்சும் இருக்கிறது...*

யோகாசனம் அதன் மாற்று

 ஒவ்வொரு ஆசனத்திற்கும் அதற்கேற்ற மாற்று ஆசனங்கள் உள்ளது. ஒரு ஆசனம்

செய்த பிறகு அதற்குரிய மாற்று ஆசனத்தை செய்தால் அந்த ஆசன்ததிற்குரிய முழு
பலனை பெற முடியும்.

சவாசனம்/சாந்தியாசனம் கடைசியாக செய்ய வேண்டிய ஆசனம். அதற்கு மாற்று ஆசனம்
யோகாசனம் செய்வதை நிறுத்தி சாதாரண நிலைக்கு வருதலாகும். இதைத்தவிர
முக்கியமான ஆசனங்களுக்கு அதற்குரிய மாற்று ஆசனங்கள் கீழே
கொடுக்கப்பட்டுள்ளது.




ஆசனம்மாற்று ஆசனம்

பத்மாசனம்	சுகாசனம் - சாதாரணமாக உட்காருதல்
உத்தித பத்மாசனம்	சுகாசனம் - சாதாரணமாக உட்காருதல்
யோகமுத்ரா	புஜங்காசனம், மச்சாசனம, பிறையாசனம்
பச்சிமோத்தாசனம்	சக்ராசனம், தனுராசனம்
உத்தான பாத ஆசனம்	சலபாசனம்
வபரீத கரணி	மச்சாசனம், பிறையாசனம்
சர்வாங்காசனம்	மச்சாசனம், பிறையாசனம்
ஹலாசனம்	சக்ராசனம், பிறையாசனம்
புஜங்காசனம்	யோகமுத்ரா
சலபாசனம்	உத்தான பாத ஆசனம்
தனுராசனம்	ஹலாசனம், பச்சிமோத்தாசனம்
மயூராசனம்	சக்ராசனம்
உசர்ட்டாசனம்	சர்வாங்காசனம், ஹலாசனம்
மச்சாசனம்	சர்வாங்காசனம், பச்சிமோத்தாசனம்
வலது அந்தர்மத்ச்யேந்தாசனம்	இடது அந்தர்மத்ச்யேந்தாசனம்
அர்த்தசிரசானம்	நின்ற பாத ஆசனம்
சிரசாசனம்	நின்ற பாத ஆசனம்
நின்ற பாத ஆசனம்	அர்த்தசிரசானம், சிரசாசனம்
வலது திரிகோணாசனம்	இடது திரிகோணாசனம்
பாதஹஸ்தாசனம்	ஹலாசனம், சக்ராசனம், பிறையாசனம்
பிறையாசனம்	பாதஹஸ்தாசனம்
சக்ராசனம்	யோகமுத்ரா, ஹலாசனம்
உட்டியாணா	நௌலி
நௌலி	உட்டியாணா
உட்கட்டாசனம்	பத்மாசனம், உத்தான பாத ஆசனம்
ஜானுகீராசனம்	பச்சிமோத்தாசனம்
ஹஸ்தபாதாங்குசாசனம்	தனுராசனம், நின்ற தனுராசனம்
வஜிராசனம்	மகாமுத்ரா, யோகமுத்ரா
சப்தவஜிராசனம்	விபரீதகரணி, சர்வாங்காசனம்

எனக்கு பிடித்த கதை - மனித வாழ்க்கை எதற்கு?

 😍 அடிப்படையில் மனித வாழ்க்கை எதற்கு...??? 

மனித இனம் தோன்றிய நாளிலிருந்து 

பல நூறு கோடி மனிதர்கள் பூமியில் பிறந்து, வாழ்ந்து, மடிந்தும் விட்டார்கள் 

அவர்கள் சாதித்தது என்ன...???

ஒன்றுமே இல்லை 

இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வள்ளுவர் வாழ்ந்தார் என்றும் 

அலெக்சாண்டர் வாழ்ந்தார் என்றும் 

சாக்ரடீஸ், பிளேட்டோ, அரிஸ்டாட்டில், ஆர்க்கிமிடிஸ், கான்பூசியஸ் போன்றோர் வாழ்ந்தார்கள் என்றும் படிக்கிறோம் 

ரோமாபுரிப் பேரரசி கிளியோபாட்ரா எட்டு மொழிகள் சரளமாகப் பேசுவாள் என்றும் 

பாலில் குளித்து அதன்பின் நீரில் குளிப்பாள் என்றும் படிக்கிறோம் 

புவியீர்ப்பு விசையைக் கண்டறிந்த நியூட்டன் 

தொலைநோக்கியைக் கண்டறிந்த கலிலியோ 

வானொலியைக் கண்டறிந்த மார்க்கோனி 

ஆங்கிலக் கிழக்கிந்தியக் கம்பெனி இந்தியாவில் (சூரத்தில்) வர்த்தகம் செய்ய முதன் முதலில் அனுமதி வழங்கிய முகலாயப் பேரரசர் ஜஹாங்கீர் 

தாஜ்மஹாலைக் கட்டிய ஷாஜகான் 

மராட்டிய சாம்ராஜ்யத்தைக் கட்டி எழுப்பிய சிவாஜி 

பிரான்ஸின் சக்கரவர்த்தி நெப்போலியன் 

மாபெரும் ரஷ்ய நாட்டின் ஜார் மன்னராட்சியை முடிவுக்கு கொண்டு வந்த லெனின் 

சர்வாதிகாரமென்றால் இதுதான் என்று உலகுக்கு உணர்த்திய ஹிட்லர் 

கடந்த நூற்றாண்டின் ஆகச்சிறந்த விஞ்ஞானி ஐன்ஸ்டீன் 

மர்மத்தின் பிறப்பிடம் மர்லின் மன்றோ 

இன்னும் ஏராளமான மனிதர்கள் வாழ்ந்தார்கள் என்றும் படிக்கிறோம் 

இவர்கள்

கண்டுபிடிப்பாளர்களாகவோ

கவிஞர்களாகவோ 

போராளிகளாகவோ 

இன்னும் பல தனித்தன்மை மூலம் உயர்ந்தவர்கள் 

இவர்கள் பொருளாதார/அதிகார/செல்வாக்கு ரீதியாக உயர்மட்டத்தில் இருந்தவர்கள் 

எனவே இவர்கள் அனைவரும் மகிழ்ச்சியாக இருந்திருப்பார்கள் என்று நாமாக கற்பனை செய்து கொள்கிறோம் 

அவர்கள் அடைந்த உயர்மட்டத்தை 

நாமும் அடைய விரும்புகிறோம் 

அதை அதற்கான குறுக்கு வழிகள் அனைத்தையும் தேடுகிறோம் 

உண்மையில் இவர்கள் அனைவரும் மகிழ்ச்சியாக நிம்மதியாக வாழ்ந்தார்களா என்றால் நிச்சயமாக இல்லை 

உலகின் வாழ்ந்த/வாழும் பிரபலங்கள் பலரும் 

சொகுசு வாழ்க்கை வாழ்வார்களே தவிர 

மகிழ்ச்சியான வாழ்க்கை வாழ்கிறார்களா என்றால் இல்லையென்றுதான் பதில் கிடைக்கும்

நான்கு நாட்கள் பட்டினி கிடந்த ஒருவன் 

ஒரு ரொட்டித் துண்டைக் கண்டு அடையும் மகிழ்ச்சி கூட இவர்களிடம் இருக்காது

இருக்க வாய்ப்பும் இல்லை 

பணம் பதவி இருந்தவர்களாகட்டும் 

இல்லாதவர்களாகட்டும் 

நான் படித்த பிரபலங்கள் அனைவரும் 

தங்கள் வாழ்க்கையில் நிம்மதியைத் தேடி அலைந்திருக்கிறார்கள்  

பாசத்திற்காக ஏங்கியிருக்கிறார்கள்

நாம் இன்னும் வாழ்வைப் பற்றியே சரியாகப் புரிந்து கொள்ளவில்லை 

பிறகு எப்படி சாவைப் புரிந்து கொள்ள முடியும் என்றார் கான்பூசியஸ் 

 

நம்மால் வாழ்க்கையைப் புரிந்து கொள்ள முடியாதா....???

ஒரே ஒரு முறை வாழப்போகும் இந்த வாழ்க்கை எதற்கு....???

நிலையானது என்று நாமாகவே ஒருசிலவற்றை கற்பனை செய்து கொண்டு 

அதைத் தேட ஆரம்பிக்கிறோம் 

உண்மையில் நிலையானது / நமக்கானது என்று எதுவுமே இல்லை 

நம் உயிர் கூட நமக்கானதல்ல என்னும்போது 

வேறு எதுதான் நமக்கானதாக இருக்க முடியும்.....???

என்றோ ஒருநாள் நான் சாகத்தான் போகிறேன் 

என்றோ ஒருநாள் சர்வமும் அழியத்தான் போகிறது 

அப்படி இருக்கையில் 

துன்பத்தையும், கவலைகளையும்,  மன அழுத்தத்தையும் 

நமக்குள் வைத்துக்கொண்டு 

நம் வாழ்க்கையை ஏன் இன்னும் கடினமாக்க வேண்டும்.....???

வாழ்க்கை மிக எளிதானது

நாம்தான் அதை கடினமாக்கிக் கொள்கிறோம்

உண்மையில் நாம் தேட வேண்டியது என்ன....???

அமைதியையும் மகிழ்ச்சியையும்

இவை எங்கே கிடைக்கும்.....???

பிறரிடமிருந்து நிச்சயமாக நமக்குக் கிடைக்காது 

அப்படி கிடைத்தாலும் அது நிலைக்காது 

ஆக இவை எங்கே கிடைக்கும்....???

நம்மிடம் மட்டும்தான்

நம்முடைய அமைதியை, மகிழ்ச்சியை 

நம்மிடமே தேடி 

வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நொடியையும் ரசித்து ருசித்து பூரிப்புடன் வாழப் பழகிக் கொண்டால் 

மனிதனாகப் பிறந்த பயனை அடைந்து விடலாம் 

வாழ்நாள் முழுவதும்

மகிழ்ச்சியாக வாழ்ந்தேன் என்பதைத் தவிர 

என்  வாழ்க்கையில் வேறு என்ன சாதிக்கப் போகிறேன்.....???

உங்களுக்குள் மகிழ்ச்சியைத் தேடுங்கள் 

சின்னச் சின்ன மகிழ்ச்சியை உணருங்கள் 

உங்கள் வாழ்க்கையை ஆத்மார்த்தமாக ரசியுங்கள்

அகம் மகிழ்தல் ஆரோக்கியம்

வாழ்க மகிழ்ச்சியுடன் 

வளர்க நெகிழ்ச்சியுடன் 😍

மாறும் நமது பார்வை

 பகிர்வு

💐💐💐💐

ஸ்வேதா என்பவர் 10 கிலோ மீட்டர் தூரத்தை கடப்பதற்கு ஒரு மணி நேரம் எடுத்துக் கொண்டார். 

ஆகாஷ் என்பவர் அதே தூரத்தை கடப்பதற்கு ஒன்றரை மணி நேரம் எடுத்துக்கொண்டார்.

இவர்களில் யார் வேகமானவர் மற்றும் ஆரோக்கியமானவர் என்று கேட்டால் நிச்சயமாக நமது பதில் ஸ்வேதா என்றுதான் வரும்.

எனினும் இப்பொழுது ஸ்வேதா என்பவர் நன்கு பண்படுத்தப்பட்ட சாலையில் அந்த தூரத்தைக் கடந்தார் என்றும் 

ஆகாஷ் என்பவர் கரடுமுரடான பாதையில் அதைக் கடந்தார் என்றும் 

நான் சொன்னால் இப்பொழுது உங்களுடைய பதில் மாறும் அல்லவா?

ஆம் நிச்சயமாக இப்பொழுது ஆகாஷ் தான் வேகமானவர் என்று சொல்லுவோம்!

மறுபடி இப்பொழுது ஸ்வேதாவுக்கு 50 வயது என்றும் ஆகாஷுக்கு 25 வயது என்றும் கூடுதல் தகவலை நான் கொடுக்கும் பொழுது........

 உங்களுடைய பதில் மறுபடி மாறும் அல்லவா?

ஆமாம் இப்போது ஸ்வேதா தான் வேகமானவர் என்று சொல்லுவோம்.

மேலும் ஆகாஷ் என்பவருடைய எடை 140 கிலோ என்றும் ஸ்வேதாவின் எடை 65 கிலோ தான் என்று நான் சொல்லும்போது மீண்டும் இந்த பதில் மாறும். 

இப்பொழுது ஆகாஷ் தான் வேகமானவர் என்று சொல்லுவோம்! 

இதேபோல ஆகாஷ் பற்றியும் ஸ்வேதா பற்றியும் நம்முடைய இந்த முடிவானது அவர்களைப் பற்றிய அதிகத் தகவல்கள்,  கூடுதல் தரவுகள் கிடைக்கக் கிடைக்க மாறிக்கொண்டே இருக்கும். 

இதுதான் வாழ்க்கையிலும்.  நாம் ஒவ்வொருவரைப் பற்றியும் மிக வேகமாக நம்முடைய அபிப்பிராயங்களை உருவாக்குகிறோம். 

அவர்களோடும், அவர்களின் செயல்பாடுகளோடும் நம்மை ஒப்பிடத் தொடங்குகின்றோம்.  

இதனால் நாம் நமக்கு நாமே தீங்கு விளைவித்துக் கொள்கின்றோம்.  

வாழ்க்கை என்பது ஒவ்வொருவருக்கும் வேறுபட்டதாகும். 

ஒவ்வொருவருக்கும் கிடைக்கக்கூடிய வாய்ப்புகள் வேறுபட்டதாகும். 

ஒவ்வொருவருக்கும் கிடைத்திருக்கும் அறிவும் பொருளும் வேறாக இருக்கலாம். 

ஒவ்வொருவரும் எதிர்நோக்கும் பிரச்சினைகள் வேறாக இருக்கலாம்.

அதற்கான தீர்வுகள் கூட வேறாக இருக்கலாம்! 

எனவே வாழ்க்கை என்பது வாழ்ந்து அனுபவிக்க வேண்டிய ஒன்றாகும். 

அதைத் தேவையில்லாமல் மற்றவர்களோடு ஒப்பிட்டு வீணாக்கிக் கொள்ளாதீர்கள்.

நீங்கள் தான் உயர்ந்தவர்கள்!

நீங்கள் தான் சிறந்தவர்கள்!! 

உங்களுடைய முழு சக்தியையும் ஆற்றலையும் பிரயோகிக்க கற்றுக் கொள்ளுங்கள். 

உங்களுடைய சூழ்நிலைகளுக்கு தகுந்தவாறு முடிவுகளை எடுத்து முன்னேறுங்கள்!! 

எப்போதும் 

ஆரோக்கியமாக இருங்கள்! அமைதியாக இருங்கள்! 

திருப்தி அடைந்தவராக இருங்கள்!!!

புன்னகையைப் படர விடுங்கள்!

மனம்விட்டு சிரிக்கப் பழகுங்கள்!! சமுதாயத்திற்கும், 

இந்த தேசத்திற்கும் ஏதாவது சேவை புரிந்து கொண்டே இருங்கள்!!!

😍😍😍

ஒட்டக்கூத்தர் பாட்டுக்கு இரட்டைத் தாழ்ப்பாள்

ஒட்டக்கூத்தர் பாட்டுக்கு இரட்டைத் தாழ்ப்பாள்.”

 

இது பரவலாக எல்லோராலும் அவ்வப்போது எடுத்துரைக்கப்படும் பழமொழி.

 

ஆனால் இதன் உண்மையான பொருள் என்ன என்பது பலருக்குத் தெரியாது.

இதன் பின்னணியில் ஒரு சம்பவம் உண்டு.

 

அது  

    குலோத்துங்க மன்னனின் மனைவி பாண்டிய நாட்டு ராஜகுமாரி. அவளது குரு புகழ்பெற்ற நளவெண்பா என்னும் காவியத்தை இயற்றிய புகழேந்திப் புலவர். புகழேந்திப் புலவர் ராஜகுமாரி யுடனே வந்து சோழ நாட்டில் தங்கி இருந்தார். குலோத்துங்க சோழனின் அவைக்களப் புலவரும் குருவுமான ஒட்டக்கூத்தர் புகழேந்தியை எக்காரணமுமின்றிச் சிறையிலடைத்துவிட்டார். இந்த விவரத்தைக் கேள்வியுற்ற ராணிக்குக் கோபம் வந்து விட்டது. அதனால் அவள் அரசன் அந்தப்புரத்திற்கு வரும் சமயம் அறைக்குள்ளே புகுந்து கொண்டு கதவைத் தாழிட்டுக் கொண்டாள். மன்னன் குரல் கொடுத்தும் கதவைத் திறக்கவில்லை. அந்த நாளில் மகாராணிகள் ஊடல் கொண்டால் மன்னர்கள் தங்கள் அவைக்களப் புலவரை அனுப்பி சமாதானம் செய்து வைப்பது வழக்கம்.

 

அதன்படியே குலோத்துங்கனும் தனது அவைக்களப் புலவரும் குருவுமான ஒட்டக்கூத்தரை அனுப்பினான். ஒட்டக்கூத்தர் அந்தப்புரத்திற்கு வந்து ராணியின் அறைக்கு முன்னால் நின்றுகொண்டு

     “நளினமான மலரில் இருக்கும் தேன் போன்ற பெண்ணே நீ கதவைத் திறப்பதற்கு

     நான் உன்னை வேண்டிக் கேட்டுக் கொள்ளும் அவசியமில்லை ஏனென்றால்

     வானளாவிய புகழ் கொண்ட ஆண் சிங்கத்தைப் போன்ற வலிமையுடைய வாள்

     வீரனாகிய குலோத்துங்கன் உன் அறை வாசலுக்கு வந்தால் தாமரை போன்ற உன்

     கைகள் தானே கதவைத் திறந்துவிடும்!”

 

எனும் பொருளுடைய பின்வரும் பாடலைக் கூறினார். 

  நானே இனியுன்னை வேண்டுவதில்லை

  நளினமலர்த் தேனே கபாடந் திறந்திடு திறவா விடிலோ

  வானேறனைய வாள் விரவிகுலாதிபன் வாசல் வந்தால்

  தானே திறக்கு நின் கையிதழாகிய தாமரையே! 

இந்தப் பாடலைக் கேட்ட அரசியின் கோபம் அதிகமாகவே அவள் கதவின் இன்னுமொரு

தாழ்ப்பாளையும் தாளிட்டுக் கொண்டாள்.

 

அப்படித்தான் ‘ஒட்டக்கூத்தன் பாட்டுக்கு இரட்டைத் தாழ்ப்பாள்' சொற்றொடர் உருவானது. 

ஒட்டக்கூத்தரின் மீது மனைவியின் கோபத்திற்குக் காரணம் புகழேந்திப் புலவர் சிறையிலிருப்பதுதான் என்பதைப் புரிந்து கொண்ட அரசன் உடனே புகழேந்தியை விடுதலை செய்து அவரை அந்தப்புரத்திற்கு அனுப்பித் தன் மனைவியை சமாதானம் செய்யும்படிக் கேட்டுக் கொண்டான். புகழேந்தி அரசியின் வாசலுக்கு வந்து

 

“நூலிழை ஒன்றை இரண்டாக வகிர்ந்தது போன்ற மெல்லிய இடையும்

பொற்குழைகள் போன்ற விழிகளும் உடைய பெண்ணே!

நீ கொண்ட கோபத்தைத் தணித்துக் கொள்.

மழை போல இரு கைகளாலும் எதிரிகளின் மேல் பாணங்களைப்

பொழியும் ஆற்றல் கொண்ட குலோத்துங்கன் உனது வாசலுக்கு

வரும்பொழுது நற்குடியில் பிறந்த பெண்ணான நீ மன்னனின்

ஒன்றிரண்டு பிழைகளைப் பொறுத்தருளவேண்டும்!”

 

எனும் பொருள்பட 

 

இழையொன்றிரண்டு வகிர் செய்த நுண்ணிடை யேந்தியபொற் 

குழையொன்றிரண்டு விழியணங்கே கொண்ட கோபந் தணி

மழையொன்றிரண்டு கைப் பாணாபரண நின் வாசல் வந்தால்

பிழையொன்றிரண்டு பொறாரோ குடியிற் பிறந்தவரே! 

 

எனும் பாடலைக் கூறியதும் அரசி இரண்டு தாழ்ப்பாள்களையும் திறந்தாள்

தெரியுமா? சூரிய கடிகாரம்

 14 நூற்றாண்டுகளாக அதிசயமாக விளங்கும் சூரிய ஒளிக் கடிகாரம் தமிழ் நாட்டில் உண்டு ! காலம் எதற்காகவும், யாருக்காகவும் நிற்பதில்லை... ஆனால், காலத்தால் அழியாத படைப்புகள்... பன்னெடுங்காலத்திற்கும் பெருமையை பறைசாற்றி வருகின்றன. அந்த வகையில் கும்பகோணம் அருகே உள்ள கோவில் ஒன்றில், சூரிய ஒளியால் இயங்கும் கடிகாரம் இன்றளவும் பார்ப்பவர்களுக்கு ஆச்சரியமான விஷயமாக இருந்து வருகிறது.கும்பகோணம் அருகே உள்ள திருவிசநல்லூரில் சோழர் காலத்தில் கட்டப்பட்ட சிவயோகிநாதர் சிவன்கோவிலின் சுற்றுச்சுவரில் இந்த சூரிய ஒளி கடிகாரம் அமைக்கப்பட்டிருக்கிறது. கிட்டதட்ட 1400 ஆண்டுகால பழமையான கோவிலில் உள்ள இந்த கடிகாரத்தின் மையப்பகுதியில் அமைக்கப்பட்டுள்ள ஆணி, சூரிய ஒளியில் பட்டு நிழலாக விழுகிறது. இந்த நிழல் விழும் பகுதிகள் காலை சூரியன் உதிக்கும் 6 மணி முதல் மாலை சூரியன் மறையும் 6 மணி வரை ஒவ்வொரு மணிநேரத்தையும் துல்லியமாக காட்டுகிறது.

அதேப்போல் வேலூர் அருகே விரிஞ்சிபுரம் என்ற தலத்தில் உள்ளது வழித்துணைநாதர் / மார்கபந்தீஸ்வரர் கோயில். கோயிலின் உள்ளே தென்புறத்தில், "காலம் காட்டும் கல்" இருக்கிறது. அர்த்த சந்திரவடிவில் 1 முதல் 6 வரையும், 6 முதல் 12 வரையும் எண்கள் அந்த கல்லில் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. மேற்புறம் உள்ள பள்ளத்தின் வழியே ஒரு குச்சியை நீட்டினால், குச்சியின் நிழல் எந்த எண்ணின் மீது விழுகிறதோ அதுதான் அப்போதைய நேரம் என்று அறிந்து கொள்ளலாம்.

படித்ததில் பிடித்தது

 இன்று காலை jogging ( ஜாக்கிங், மெது ஓட்டம், சீராக ஓடல்) சென்றுக் கொண்டிருந்த பொழுது எனக்கு முன்னால் 1/2 கிலோ மீட்டர் சென்று கொண்டிருந்த ஒரு நபரைச் கவனித்தேன்.

அவர் ஓடிக் கொண்டிருந்த வேகத்தைப் பார்த்த பொழுது அவர் சற்று என்னை விட மெதுவாக ஓடுகிறார் என்பதை என்னால் யூகிக்க முடிந்தது. 

அது எனக்கு ஒரு நல்ல உணர்வை தந்தது. 

நாம் அவரை பிடித்து விடலாம் என எனக்கு நானே சொல்லிக் கொண்டேன்.

எனவே நான் என்னுடைய வேகத்தை அதிகரித்துக் கொண்டே சென்றேன். 

சிறிது ,சிறிதாக எங்களுக்கு இடையே உள்ள தூரம் குறைந்து கொண்டே வந்தது. 

சில நிமிடங்களுக்கு பிறகு ,

எங்களுக்கு 100 அடி இடைவெளி மட்டுமே இருந்தது.

 எனவே நான் இன்னும் வேகத்தை கூட்டி அவரைப் பிடித்து விட வேண்டும் என்ற நோக்குடன் வேகத்தை அதிகரித்தேன்.

இறுதியாக, சாதித்து விட்டேன்!

 அவரைப் பிடித்து, அவரைக் கடந்தும் விட்டேன். 

எனக்குள் " அவரைக் கடந்து விட்டேன்", என மிகவும் நல்ல படியாக உணர்ந்தேன்.

ஆனால் அந்த நபருக்கு ,

நான் அந்த நபருடன் போட்டி போட்டது கூட தெரியவில்லை.

அவரைக் கடந்த பிறகு,

 நான் அவரைக் கடப்பதிலே என்னுடைய கவனம் சென்றதால் உணர்ந்து கொண்டவை.....

1. என்னுடைய இல்லத்திற்கான வளைவில் நான் திரும்பவில்லை. 

2.என்னுடைய உள் அமைதிக்கான கவனத்தை நான் இழந்து விட்டேன்.

3.என்னைச் சுற்றி இருக்கும் இயற்கை அழகை ரசிக்க மறந்துவிட்டேன்.

4.தியானத்தை தேடிக் கொண்டிருந்த என் ஆன்மாவை இழந்து விட்டேன்.

5.தேவையற்ற அவசரத்தில், பக்க வாட்டில் இருந்த நடைப் பாதையில் 2,3 முறை கால் இடற நேர்ந்தது. ஏன் கால்கள் கூட உடைந்திருக்கும்.

அப்பொழுது தான் எனக்கு ஞானோதயம் வந்தது. நம் வாழ்க்கையிலும் இதே போலத் தானே?

 நம் உடன் பணிபுரிபவர்கள், அருகில் வசிப்பவர்கள், நண்பர்கள், குடும்பத்தாருடன் போட்டியிட்டு அவர்களை விட முன்னேற வேண்டும், அவர்களை விட வெற்றிகரமாக வாழ்ந்து காட்ட வேண்டும் என பேசி நம்முடைய ஆனந்தத்தை நாமே இழந்து கொண்டிருக்கிறோம்.

நம்முடைய நேரத்தையும், ஆற்றலையும் இவ்வாறு ஓடுவதிலேயே தொலைத்து நாம் சேர வேண்டிய உண்மையான இலக்கிற்கான பாதையை தொலைத்துக் கொண்டிருக்கிறோம்.

இந்த ஆரோக்கியமற்ற போட்டியானது ,

ஒரு முடிவில்லாமல் சுழலும் சக்கரம் போல தொடர்ந்து தொல்லை தரும்.

எப்பொழுதும் உங்களுக்கு முன்னால் ஏதோ ஒரு வகையில் யாராவது ஒருவர் முன்னுக்கு சென்று கொண்டிருப்பார்கள். 

உங்களை விட நல்ல வேலை.

நல்ல கார்.

வங்கியில் நிறைய பணம்.

நல்ல படிப்பு.

அழகிய மனைவி.

அழகான கணவன்.

நல்ல குழந்தைகள்.

நல்ல சுற்றுப்புற சூழ்நிலை.

நல்ல நிலை..........

ஆனால் நாம் முக்கியமாக உணர வேண்டியது என்னவென்றால்,

 நீங்கள் யாருடனும் போட்டி போடாத பொழுது, நீங்கள் நீங்களாகவே இருக்கும் பொழுது தான் நீங்கள் மிகச் சிறந்தவர் ஆகின்றீர்கள்.

சிலர் தங்கள் கவனத்தை,

அடுத்தவர்கள் எப்படி இருக்கின்றார்கள்,? 

எங்கே செல்கின்றார்கள்,? 

என்ன அணிகிறார்கள்,?

 என்ன வாகனம் ஓட்டுகிறார்கள்,? 

என்ன பேசுகிறார்கள்?..

என்பதிலேயே செலுத்துவதால் பாதுகாப்பின்மையை உணருகின்றார்கள்.

உங்களுடைய உயரம், எடை, தோற்றத்தை எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்.

 நீங்கள் அதை உள்ளது உள்ள படியே ஏற்று நீங்கள் ஆசிர்வாதம் பெற்றவர் என்பதை உணருங்கள்.

 கவனத்துடனும், விழிப்புணர்வுடன் ஆரோக்கியமான ஒரு வாழ்வை வாழுங்கள்.

நாம் யாருக்கும் போட்டி இல்லை.

யாரும் நமக்கு போட்டி இல்லை.

 அவரவர் வாழ்க்கை அவரவர்க்கு.

*ஒப்பீடு செய்தலும், போட்டி மனப்பான்மையும்  நம் மன மகிழ்ச்சியை திருடுபவை. அவை உங்கள் வாழ்க்கையின் மகிழ்ச்சியைக் கொல்ல கூடியது.*

மற்றவரைக் கவிழ்க்க எண்ணி நாம் கவிழ்ந்து போவது தெரியாமல் வாழ்க்கையில் நிம்மதியை இழந்துவிடுகிறோம். 

உங்களுடனே நீங்கள் போட்டியிட்டு அமைதியாக, ஆனந்தமாக, ஸ்திரமாக வாழுங்கள்.

'வாழும் இந்த காலம் வசந்தமாக அமையும்.

வாழ்வு நரகமாவதும் சொர்க்கமாவதும் நம் கையில்'

சர்க்கரை நோயும் உமிழ் நீரும்

 

சர்க்கரை நோய்க்கும் வாயில் ஊறக்கூடிய உமிழ்நீருக்கும் என்ன சம்மந்தம்?

_```உணவுடன் கலந்து செல்லும் உமிழ்நீர்தான், கணையத்திலிருந்து இன்சுலினைச் சுரக்கத் தூண்டும் இயற்கை மருந்து!!```_

_```உமிழ்நீர் எனும் இயற்கை மருந்தை நம் முன்னோர்கள், தாங்கள் உண்ணும் உணவுடன் ,  அதிக அளவு  எடுத்துக் கொண்டனர்!!```_

_```வாழ்வதற்காக  உண்டனர்!  உண்பதற்காக வாழ்ந்தனர்!```_

_```அதனால்தான் பொறுமையுடனும், அமைதியுடனும், பொறுப்புடனும் உணவு சாப்பிட்டனர்!!```_

_```அதனால் அவர்கள் சாப்பிடும் உணவுடன் உமிழ்நீர் அதிக அளவு கலந்து வயிற்றுக்குள் சென்றது. கூடுதல் உமிழ்நீரை சுரக்கச் செய்வதற்காக ஊறுகாயைச் சிறிதளவு எடுத்துக் கொண்டனர். நம் முன்னோர்களுக்கு உமிழ்நீரின் அருமை தெரிந்திருந்ததால் ஊறுகாய் என்ற உணவுப் பொருளை கண்டுபிடித்துப் பயன்படுத்தினர்!!```_

   _```உமிழ்நீரை அதிக அளவு எடுத்துக் கொண்டதால், கணையத்திலிருந்து இன்சுலின் சுரப்பதற்கு எந்தத் தடையும் ஏற்படவில்லை!!```_

_```"தூண்டல், துலங்கல்" என்ற விதியின் படி உமிழ்நீர் என்ற தூண்டுதலால் இன்சுலின் என்ற துலங்கல் சுரக்கப்படுகிறது!```_

_```நம் முன்னோர்கள் நாட்களைக் கணக்கிட்டு, மாதங்களைக் கணக்கிட்டு வேலை பார்த்தனர்!!```_

_```தற்காலத்தில் நாம் மணியைக் கணக்கிட்டு, நிமிடத்தைக் கணக்கிட்டு, நொடியைக் கணக்கிட்டு வேலை பார்க்கிறோம்!!```_

_```அந்த அளவிற்கு நமது வாழ்க்கையின் வேகம் அதிகரித்து விட்டது.  உணவு சாப்பிடும் வேகமும் அதிகரித்துவிட்டது!```_

_```வாழ்க்கைக்கான சாப்பாடு என்ற மனநிலை மாறி, சாப்பிடுவதும் ஒரு 'வேலை'தான் என்ற மனநிலைக்கு வந்துவிட்டோம்!```_

_```உணவை ரசித்து, ருசித்து; உமிழ்நீர் கலந்து சாப்பிடாமல், அவசர அவசரமாக வாயில் போட்டு விழுங்குகிறோம்!!```_

_```நாம் விழுங்கும் உணவில் உமிழ்நீர் இல்லாததால், அந்த உணவுக்கு இன்சுலின் சுரக்காது!```_

 _```உணவிலுள்ள குளுக்கோசு, கிளைக்கோசனாக மாறாமல், அது சர்க்கரையாகவே இரத்தத்தில் தங்கிவிடும்!```_

_```நாளடைவில் அது சர்க்கரை நோய் என்று அழைக்கப்படும் நீரிழிவு நோயாக மாறிவிடுகிறது!!```_

_```சர்க்கரை நோய்க்கு மிகச்சிறந்த இயற்கை மருந்து நம் வாயில் ஊறும் உமிழ்நீர்தான்!!```_
_```எனவே; நாம் சாப்பிடும் ஒவ்வொரு உணவிலும் உமிழ்நீர் கலந்து சாப்பிட பழகிக் கொள்ள வேண்டும்!```_

_```நாம் குடிநீர் அல்லது தேநீர் அருந்தினால் கூட  உமிழ்நீர் கலந்துதான் வயிற்றிற்குள் அனுப்ப வேண்டும்!!```_

_```நீரிழிவு நோய் எனும் செயற்கையான நோயை உமிழ்நீர் எனும் இயற்கையான மருந்து கொண்டு அழித்து ஒழிப்போம்!!```_

_```இந்த உண்மையை உலகிற்கு சொல்வதால், சர்க்கரை நோயை வைத்துப் பிழைப்பு நடத்தும் பணப்பேய்கள் விடமாட்டார்கள்.
அந்தப் பணப் பேய்களிடமிருந்து
நம் மக்களை மீட்க வேண்டும்.
எனவே இதை அதிக நபர்களுக்குப் பகிருங்கள்!
நொறுங்கத் தின்னா நூறு வயசு