ஒட்டக்கூத்தர் பாட்டுக்கு இரட்டைத் தாழ்ப்பாள்

ஒட்டக்கூத்தர் பாட்டுக்கு இரட்டைத் தாழ்ப்பாள்.”

 

இது பரவலாக எல்லோராலும் அவ்வப்போது எடுத்துரைக்கப்படும் பழமொழி.

 

ஆனால் இதன் உண்மையான பொருள் என்ன என்பது பலருக்குத் தெரியாது.

இதன் பின்னணியில் ஒரு சம்பவம் உண்டு.

 

அது  

    குலோத்துங்க மன்னனின் மனைவி பாண்டிய நாட்டு ராஜகுமாரி. அவளது குரு புகழ்பெற்ற நளவெண்பா என்னும் காவியத்தை இயற்றிய புகழேந்திப் புலவர். புகழேந்திப் புலவர் ராஜகுமாரி யுடனே வந்து சோழ நாட்டில் தங்கி இருந்தார். குலோத்துங்க சோழனின் அவைக்களப் புலவரும் குருவுமான ஒட்டக்கூத்தர் புகழேந்தியை எக்காரணமுமின்றிச் சிறையிலடைத்துவிட்டார். இந்த விவரத்தைக் கேள்வியுற்ற ராணிக்குக் கோபம் வந்து விட்டது. அதனால் அவள் அரசன் அந்தப்புரத்திற்கு வரும் சமயம் அறைக்குள்ளே புகுந்து கொண்டு கதவைத் தாழிட்டுக் கொண்டாள். மன்னன் குரல் கொடுத்தும் கதவைத் திறக்கவில்லை. அந்த நாளில் மகாராணிகள் ஊடல் கொண்டால் மன்னர்கள் தங்கள் அவைக்களப் புலவரை அனுப்பி சமாதானம் செய்து வைப்பது வழக்கம்.

 

அதன்படியே குலோத்துங்கனும் தனது அவைக்களப் புலவரும் குருவுமான ஒட்டக்கூத்தரை அனுப்பினான். ஒட்டக்கூத்தர் அந்தப்புரத்திற்கு வந்து ராணியின் அறைக்கு முன்னால் நின்றுகொண்டு

     “நளினமான மலரில் இருக்கும் தேன் போன்ற பெண்ணே நீ கதவைத் திறப்பதற்கு

     நான் உன்னை வேண்டிக் கேட்டுக் கொள்ளும் அவசியமில்லை ஏனென்றால்

     வானளாவிய புகழ் கொண்ட ஆண் சிங்கத்தைப் போன்ற வலிமையுடைய வாள்

     வீரனாகிய குலோத்துங்கன் உன் அறை வாசலுக்கு வந்தால் தாமரை போன்ற உன்

     கைகள் தானே கதவைத் திறந்துவிடும்!”

 

எனும் பொருளுடைய பின்வரும் பாடலைக் கூறினார். 

  நானே இனியுன்னை வேண்டுவதில்லை

  நளினமலர்த் தேனே கபாடந் திறந்திடு திறவா விடிலோ

  வானேறனைய வாள் விரவிகுலாதிபன் வாசல் வந்தால்

  தானே திறக்கு நின் கையிதழாகிய தாமரையே! 

இந்தப் பாடலைக் கேட்ட அரசியின் கோபம் அதிகமாகவே அவள் கதவின் இன்னுமொரு

தாழ்ப்பாளையும் தாளிட்டுக் கொண்டாள்.

 

அப்படித்தான் ‘ஒட்டக்கூத்தன் பாட்டுக்கு இரட்டைத் தாழ்ப்பாள்' சொற்றொடர் உருவானது. 

ஒட்டக்கூத்தரின் மீது மனைவியின் கோபத்திற்குக் காரணம் புகழேந்திப் புலவர் சிறையிலிருப்பதுதான் என்பதைப் புரிந்து கொண்ட அரசன் உடனே புகழேந்தியை விடுதலை செய்து அவரை அந்தப்புரத்திற்கு அனுப்பித் தன் மனைவியை சமாதானம் செய்யும்படிக் கேட்டுக் கொண்டான். புகழேந்தி அரசியின் வாசலுக்கு வந்து

 

“நூலிழை ஒன்றை இரண்டாக வகிர்ந்தது போன்ற மெல்லிய இடையும்

பொற்குழைகள் போன்ற விழிகளும் உடைய பெண்ணே!

நீ கொண்ட கோபத்தைத் தணித்துக் கொள்.

மழை போல இரு கைகளாலும் எதிரிகளின் மேல் பாணங்களைப்

பொழியும் ஆற்றல் கொண்ட குலோத்துங்கன் உனது வாசலுக்கு

வரும்பொழுது நற்குடியில் பிறந்த பெண்ணான நீ மன்னனின்

ஒன்றிரண்டு பிழைகளைப் பொறுத்தருளவேண்டும்!”

 

எனும் பொருள்பட 

 

இழையொன்றிரண்டு வகிர் செய்த நுண்ணிடை யேந்தியபொற் 

குழையொன்றிரண்டு விழியணங்கே கொண்ட கோபந் தணி

மழையொன்றிரண்டு கைப் பாணாபரண நின் வாசல் வந்தால்

பிழையொன்றிரண்டு பொறாரோ குடியிற் பிறந்தவரே! 

 

எனும் பாடலைக் கூறியதும் அரசி இரண்டு தாழ்ப்பாள்களையும் திறந்தாள்