பிரிவாற்றாமை. பசி - வறுமை

அரசர்களுக்கு சந்தேகம் எழுவதும் அதை அறிந்தோ அறியாமலோ தீர்ப்பதன் மூலம் புலவர்கள் வெகுமதி பெறுவதும் குறித்து நம் தமிழ் இலக்கியங்களைப் படிக்கும்போது தெரிய வருகிறது.  அரசன் மாறுவேடத்தில் நகர்வலம் வருகிறான்.  அரசனுக்கு ஒரு சந்தேகம், நாரையின் சிவந்த அலகுகள் எதற்கு ஒப்பாகும்? இக்கேள்வி நினைவில் வந்து கொண்டிருக்கிது. விடை கிடைக்கவில்லை. அன்று மாறுவேடத்தில் நகர் வலம் செல்கிறான் அரசன்.  ஒரு புலவனின் அவலப் பாட்டைக் கேட்கிறான். பொதுவாகவே துன்பத்தில் இருக்கும் போது பாடல்களும் கவிதைகளும் அழகாக வந்து விழும். இந்த என் அனுபவம் அந்தக் காலக் கவிகளுக்கும் பொருந்தும்போல. கவிதையைப் பார்ப்போம்.



நாராய் நாராய் செங்கால் நாராய்
பனம்படு பனையின் கிழங்கு பிளந்தன்ன
பவளக் கூர் வாய்ச் செங்கால் நாராய்
(அரசனுக்கு ஒரு அழகான உவமை கிடைத்து விட்டது)


நீயும் நின் பெடையும் தென் திசைக் குமரியாடி
வடதிசைக் காவிரிக் கேகுவீராயின்
எம்மூர் சத்திமுற்ற வாவியுள் தங்கி
நனைசுவர்க் கூரை கனை குரல் பல்லி 
பாடுபார்த்திருக்கும் எம் மனைவியைக் கண்டு 
எங்கோன் மாறன் வழுதிக் கூடலில் 
ஆடையின்றி வாடையில் மெலிந்து 
கையது கொண்டு மெய்யது பொத்திக் 
காலது கொண்டு மேலது தழூஇப்
பேழையுள் இருக்கும் பாம்பென உயிர்க்கும்
ஏழையாளனைக் கண்டனம் எனுமே.



    இதைவிடத் தெளிவாக அழகாக அவலத்தை வெளிப்படுத்த முடியுமா.?எவரிடமும் சொல்லிப் புலம்ப முடியாததை நாரைகளிடம் சொல்லிப் புலம்பும்பினான்.  இச்செய்யுளைக் கேட்டு தான் நாரையின் மூக்கிற்குப் பல அறிஞர்களிடமும், நூல்களிடமும் உவமை காணாது தேடிக்கொண்டிருந்த போது பனங்கிழங்கின் உவமையைக் கேட்டுக் களிப்புற்று, தன் மீது போர்த்தியிருந்த உத்தரீயம் என்ற மேலாடையினை அவர் மீது எறிந்தான். தன் சேவகரை விட்டு அவரைத் வருவித்து வேண்டியது வழங்கினான்.
          
          அதன் பிறகு  அவரை குடிதாங்கி என்பவர் ஆதரித்தாராம் அப்போது இவர் பாடுவதாகக் கூறப்படும் இந்தப் பாடலையும் கவனியுங்கள்.

" வெறும்புற்கையும் அரிதாங

கிள்ளைச் சோறும் என்வீட்டில் வரும்,

எறும்புக்கும் ஆர்பதமில்லை

முன்னாள் என்னிருங் கலியாம்,

குறும்பைத் தவிர்த்த குடிதாங்கியைச்

சென்று கூடிய பின்,

தெறும்புற் கொல் யானை கவளம்

கொள்ளாமற் றெவிட்டியதே."

வெறுஞ் சோறும் இருக்கவில்லை, என் வீட்டுக் கிளியும் பசியால் வாடித் தளரும்..எறும்புக்கும் ஏதுமிருக்கவில்லை. . பின் என் குறை தீர்த்த குடிதாங்கியை சென்றடைந்தபிறகு, யானையும் வாய்கொள்ளாக் கரும்புக் கழிகளை உமிழ்ந்து  சிதறடித்தது.

மலையாளத்தில் ஒரு சொல் வழக்கு உண்டு. “ உள்ளப்போழ் ஓணம் . இல்லெங்கில் ஏகாதசி.”இலக்கியங்களைப் படித்து மகிழ வேண்டும் படித்ததை பகிர்ந்தும் மகிழ்கிறேன் நான்.